آسانسورهای هیدرولیک اگر مطابق اصول و استانداردهای ایمنی مدون طراحی و اجرا شوند بسیار ایمن هستند. برخی از صاحبنظران و متخصصین در مقالاتی ایمنی آسانسورهای هیدرولیک در مقایسه با آسانسورهای کششی را در سطح بالاتری ارزیابی نموده اند.
آشنایی با مهمترین قطعات آسانسورهای هیدرولیک
در اینجا به برخی از مهمترین قطعات ایمنی مورد استفاده در آسانسورهای هیدرولیک می پردازیم. پیش از هر چیز اصلی ترین وسیله ایمنی در آسانسورهای هیدرولیک یعنی شیر ترکیدگی را معرفی نموده و سپس نقش پاراشوت را بررسی اجمالی می کنیم.
شیر ترکیدگی یا راپچر ولو
شیر ترکیدگی مهمترین قطعه ایمنی در آسانسورهای هیدرولیک است. کار راپچر ولو جلوگیری از سقوط جک در اثر ترکیدگی شلنگ هیدرولیک است. چنانچه تحت تاثیر هر عاملی شلنگ هیدرولیک دچار گسست یا ترکیدگی شود روغن با سرعت از جک هیدرولیک تخلیه و در نتیجه جک و کابین سقوط می کنند. راپچر ولو یک شیر ایمنی است که در ورودی جک پیش از شلنگ تعبیه می شود و در این شرایط جریان روغن را مسدود می کند.
پاراشوت
آسانسورهای هیدرولیک به دو روش مستقیم و غیرمستقیم نصب می شوند. در روش غیرمستقیم، ارتباط جک با کابین از طریق فلکه و سیم بکسل است. در اینجا پاره شدن سیم بکسل یک خطر بالقوه برای سقوط کابین است. پاراشوت از طریق مکانیزمی در این شرایط ترمز کرده و باعث توقف کارسلینگ و کابین آسانسور می شود.
کدام قطعات ایمنی آسانسور هیدرولیک الزامی است؟
در تمام آسانسورهای هیدرولیک برای پیشگیری از سقوط کابین در اثر ترکیدگی شلنگ تعبیه راپچر ولو الزامی است. این در حالی است که پاراشوت فقط در سیستم های غیرمستقیم که از سیم بکسل بهره می برند الزامی است. البته باید توجه داشت در سیستم های غیرمستقیم تعبیه هر دو قطعه ایمنی آسانسور هیدرولیک یعنی پاراشوت و شیر ترکیدگی راپچر ولو الزامی است.
